Hoi allemaal!

Daar ben ik weer, wauw wat is er de afgelopen dagen veel gebeurd. Ik heb meer gezien in deze afgelopen dagen dan dat ik ooit in mijn leven gezien heb. Op dit moment zit ik op de bank in Mesa bij mijn gastgezin. Het besef dat ik in New York ben geweest en dat ik al zulke geweldige dingen heb gezien is er echt nog niet. Ik kom op dit moment terug van de 1^e keer kerk en heb al een aantal leeftijdsgenoten gesproken. Ze zijn hier allemaal echt super vriendelijk en vinden dat ik lang bent. Ja ik, ik ben lang Yes! Eindelijk ben ik het kleintje niet meer! Maar ik zal bij het begin beginnen;

Zaterdag en zondag had ik mijn afscheidsfeestje, het was apart, leuk, super gezellig, soms een beetje moeilijk en tja… apart. Gelukkig was het allemaal geen treurige bende maar was het ´gewoon´ gezellig. We hebben veel foto´s genomen voor de amerikaanse vlag en ook heeft iedereen in mijn afscheidsboek geschreven die mama als verassing voor mij heeft gemaakt, dinsdagavond dronk ik mijn laatste radler (die ga ik wel missen hier) onder de veranda met mijn ouders en broer. En woensdagnacht ging om 3 uur de wekker want om kwart over 6 moesten we op schiphol zijn. Na ingecheckt te hebben en nog even gepraat was het echt tijd om afscheid te nemen. Met de nodige tranen erbij kwam het besef toch even dat ik iedereen een hele tijd niet zal zien. Het was voor mij nog het moeilijkste om te beseffen dat je anderen veel ‘pijn’ doet door weg te gaan. Voor mij opent zich een heel nieuw avontuur, maar voor de rest is er een gat ontstaan wat zich voor 10 maand niet vult.

Na een vlucht van ruim 8 uur landden we in Newark. Mijn eerste stapjes in Amerika, woehoeew! Bij de strenge douane stond er een bewaker met een beker van dunkin donuts, echt Amerika dus. We waren met een groep van 12 mensen; Fabiënne, Babet, Michelle, Emily, Nikki, Jill, Annet, Susanne en Nienke zijn ook exchange students en Kayleigh en Manouk waren mee als begeleiders. Als eerste gingen we naar het hilton hotel, met zijn 4en lagen we op een kamer en ik deelde een bed met Fabiënne, zij zit heel dichtbij mij in Mesa, (ongeveer een halfuurtje). Na even opgefrist te hebben gingen we naar een typische amerikaanse shopping mall. Alles was gewoon zoo groot! Hierna gingen we pizza eten en hadden we vrije tijd erna, maar eigenlijk iedereen ging meteen naar bed.

Donderdag hadden we een heel druk programma, we zijn naar superveel dingen geweest. We begonnen met een kleine wandeling door central park, daarna gingen we onze lunch van uncle’s sam opeten in het Madison Square park en toen gingen we naar Chinatown. Ik heb nog nooit zoveel chinezen/japanners bij elkaar gezien. Hierna gingen we over de Brooklyn Bridge heenlopen, we wilden een foto maken met amerikaanse politieagenten maar die ‘leuke’ duitse begeleiders duwden ons weg omdat we door moesten lopen.Toen gingen we door naar het hardrock café en hebben daar gegeten, super apart om er zoveel foto’s van te zien en er dan gewoon zelf te zitten.Na ditliepen we over time square en dit was ook erg mooi! Ik zou er echt dagen kunnen zitten om alleen al te kijken naar alle verschillende mensen die er lopen. Als laatste gingen we naar de top van de Rockefeller Center. Het uitzicht daar, echt wauw… geen woorden voor. Het lijkt alsof je gewoon in een foto zit, het was zo apart en onbeschrijfelijk mooi om daar te zijn!

Vrijdag gingen we als eerste naar het 9/11 memorial, het was zo veel groter dan wat ik in het begin had verwacht! Het was indrukwekkend om daar te zijn. Daarna gingen we op een boot om onder andere het vrijheidsbeeld te zien. Ook daar hebben we mooie foto’s gemaakt ondanks de duwende chinezen. Toen zijn we gaan lunchen bij potbelly sandwich shop, het is een soort subway maar dan lekkerder. Hierna zijn we met de subway (nee niet het broodje:)) naar coney island gegaan. Hier was een soort kermis, daarnaast een amerikaanse boulevard en een strand. We zijn hier in 2 achtbanen geweest,na ditdeed mijn keel zeer van het geschreeuw… oeps.Na de achtbanengingen we naarhet strand, dus nu ben ik ook in de atlantische oceaan geweest! Toen ik daar stond had ik echt voor mezelf een besefje dat de wereld mooi is. Het uitzicht was er echt prachtig en ik had gewoon zoveel plezier met onze groep! Gewoon zo mooi, wauw... Na hier lang vrije tijd te hebben gehad was het alweer tijd voor diner, weer pizza. Aan de levensstijl hier kan ik wel wennen:). Na het avondeten gingen we met de bus naar time square. Helaas was er veel file, maar de sfeer zat er goed in en met de ‘mooie’ partymix van de duitsers gingen we helemaal los:’). Na wat vrije tijd op time square was het helaas alweer tijd om naar het hotel te gaan. Daar hebben we nog even nagepraat en was het tijd om afscheid te nemen van de groep. Dit was echt apart, we weten eigenlijk superweinig van elkaar maar omdat we een aantal dagen 24/7 met elkaar om zijn gegaan en één heel groot ding gemeen hebben wist ik gewoon dat ik ook hun zal gaan missen.

De volgende ochtend gingen we om 5 uur met de shuttle naar het vliegveld, om door te vliegen naar Phoenix. Met een raar gevoel zat ik in het vliegtuig, dat was alweer New York, ik had een paar geweldige dagen met een groep die ik na Amerika pas weer zal zien. En voor ons allemaal begon nu het echte avontuur, naar ons 'eigen huis' voor de komende 10 maand. Op het vliegveld stonden Mark, Michele en een aantal anderen ons met open armen te ontvangen. In Mesa hebben we meteen een aantal dingen geregeld zoals mobiel en huissleutel. Ook zijn we naar walmart geweest en na daar een rondje doorheen gelopen te hebben stond mijn stappenteller weer op 10000 hoger. Jeetje, wat is dat ding gigantisch groot! Als avondeten hadden we taco’s en ik ging vroeg naar bed, nog eens3 uur terug in de tijd en een aantal nachten met weinig slaap. Ik was echt doodmoe.

Zondag, vandaag dus was het een redelijk rustige dag. We hebben heel veel besproken over de regels hier, en ze zijn gelukkig heel soepel over alles! Ook zijn we natuurlijk naar de kerk toegeweest en hebben we nog een aantal andere kleine dingetjes gedaan. En daar zit ik nu dan, op een bank in Mesa bij mensen die ik nog maar net ken. 9 uur tijdverschil met Nederland. Uit mijn comfort zone ben ik zeker wel gestapt, en ik kan niet wachten op het hele grote avontuur wat mij nog staat te wachten!

Op mijn Facebook zelf zie je de foto’s van New York! Enik heb ook nog eenvideo video gemaakt. Deze staat op youtube: https://www.youtube.com/watch?v=GuArrEKDTP4

Als je het nou leuk vindt om mij te volgen tijdens mijn exchange year laat dan hier rechts je email achter. Zodat je altijd up-to-date bent!

Liefs, Aniek