Eerste weken in Mesa
Hee allemaal!
Even weer een update, we zijn ondertussen alweer 2.5 week verder in Arizona. Ik kom net terug van de young women groep van de kerk. We hadden een ‘frosting war’, anders gezegd wie cupcakes het mooiste kan versieren. Het was zoals altijd weer supergezellig met hun (ja ik weet het ik heb ze nog maar 5 keer gezien, maar maakt niet uit)
Aan de ene kant voelt het alsof ik hier al maanden zit, en aan de andere kant… tja een paar dagen. Ondertussen heb ik hier al zo veel meer in Mesa gezien, heb ik al een week school erop zitten, heb ik al een heleboel nieuwe vrienden gemaakt, en… ik ben ook al op een date gevraagd! (Niet een hele knapperd maar oke:)) Maar laat ik eerst maar even teruggaan naar 2 weken geleden.
Ik had toen nog anderhalve week vakantie en daar heb ik zeker goed gebruik van gemaakt! Ik heb de andere exchange students die ook in dit gebied zitten al twee keer ontmoet. 1 keer zijn we met z’n allen naar het Sunsplash waterpark geweest, (het was hier heel erg rustig want het was niet zo lekker weer, 35 graden en een klein beetje bewolking…) En een paar dagen later hadden we weer een meeting.
Op een zaterdagochtend zijn we de petroglyph trail op de superstition mountains gaan lopen. Ik dacht dat het niet zo warm was, aangezien het 5 uur ’s ochtends was en de zon nog niet op was. Maar dat had ik dus mis, daar liep ik dan in mijn skinnyjeans in de hitte… Wel hebben we echt supermooie foto’s gemaakt, ben ik op rotsen geklommen en hadden we echt een onbeschrijfelijk mooi uitzicht! We zijn op een avond naar de south mountains gegaan en hebben daar de zonsondergang gekeken. Op een gegeven moment zat ik alleen op een grote steen te kijken naar alles, gewoon stil te zijn, en genieten van het besef dat ik dit toch echt doe! Ook ben ik meegeweest naar ‘tyler arabians farm’, hier heb ik gekeken naar een les van Brandy (dochter van de community representative), en heb ik een rondleiding gekregen over de hele ranch! Best apart, al zo veel foto’s ervan gezien, en nu zie ik alles in het echt. Verder heb ik nog een verjaardag gehad in een parkje met natuurlijk heel veel eten erbij. We zijn ook naar allerlei winkels gegaan, naar de kerk geweest, schoolspullen gekocht, kleren gekocht, spullen voor onze kamer gekocht, eten gekocht nog meer eten gekocht, uiteten geweest, helpen koken, heel veel gezwommen en heel erg verbrand als witte hollander hier. (Na wat dagen pijn, aftersun en losse shirtjes ben ik nu wel een stuk bruiner!)
En vorige week woensdag moest ik er dan toch aan geloven, hoewel mijn vrienden in Nederland nog genieten van de vakantie, zijn de scholen hier alweer begonnen… Ik was van tevoren echt super zenuwachtig, zo een grote school… zou ik hier wel ooit vrienden maken? Toen ik op school kwam heb ik eerst gekeken waar mijn klassen waren, want zo een grote school met meer dan 3000 mensen, tja dat ben ik toch niet gewend. Ondertussen heb ik nu 6 dagen school gehad, en ik heb er nu echt vol vertrouwen in dat ik hier een geweldige tijd ga hebben! En ja, het is echt zoals in de films! De groepjes, de cheerleaders, de footballgames, de teamspirit, de lockers alles is hier. En ik, ik vind het geweldig! Ik heb 6 klassen, ik begin ’s ochtends met aerobics om al het eten er even vanaf te sporten. Als 2e uur heb ik Algebra 2, daarna heb ik beginning acting, gewoon even een funklas ertussendoor. Dan heb ik iets met english writing en hierna is de lunch. Als 5e uur heb ik american government. En als laatste, na 600 meter heel snel lopen heb ik nog animal science. (De school is hier echt HEEL erg groot). Bij deze klas krijgen we allemaal dieren om voor te zorgen. Leuk! Ik ga misschien ook nog als sport cross country erbij doen, een mooie kans voor mij om nog meer nieuwe mensen te ontmoeten.
Ik heb in school echt al heel veel mensen ontmoet en heel veel gesproken. Vraag me niet hoe maar bijna iedereen weet dat ik een exchange student ben, dagelijks komen er mensen naar me toe en beginnen een gesprek met me. Laatst kwam iemand naar me toe en vroeg: Do you wanna sit with us? Dat was wel echt even goals:) haha. Ook heeft een jongen een rap gemaakt omdat hij me wel heel cute vond en omdat ik een exchange student ben. Awkwardd! Ook zitten mensen vaak aan m’n haar, blond en krullen komt hier niet zo vaak voor (ben ongeveer de enige op de school)! En… een jongen vroeg me op een date, die zag ik echt even niet aankomen. En aankomende vrijdag ga ik naar mijn eerste footballgame met een aantal vrienden!
Nu even over mijn familie hier, ik woon met 6! andere personen. Met Mark en Michele natuurlijk, mijn gastzusje Romy die uit Duitsland komt. Met haar kan ik het gelukkig goed vinden ookal is ze nog wel heel stil. Ook woon ik met Martin en Nettie, Nettie is een zusje van Mark en zij gaan weg uit dit huis aan het einde van het jaar. Ze hebben een dochter van bijna 6: Ariella. Zij is ook helemaal gek van paarden en ze is echt heel ondeugend, maar ook heel lief. Het is apart voor mij hoe snel ik rond huppel in dit huis alsof ik hier altijd al geweest ben. Ik pak eten uit de koelkast, zit met m'n voeten op de bank, en voel me echt een familielid hier. Dit was voor mij van tevoren een grote vraag, hoe snel zou ik kunnen wennen aan een andere omgeving en me daar 'thuis' voelen?Best snel dus:)
Mijn leven op dit moment is mooi, heel mooi. Ik zeg ja tegen alles en zie wel wat op mijn pad komt. Ik ben op sommige momenten heel erg moe, maar zo maak ik wel de mooiste dingen mee! Niemand herinnert zich later een goede nacht slaap, maar je herinnert je zeker wel die supergaafe dingen die je hebt gedaan! De kansen die ik op dit moment kan pakken komen misschien nooit meer terug. Heimwee op dit moment, misschien, ja, afentoe. Het komt bij mij vooral even boven wanneer ik besef dat ik hier nog zo lang ben. Tot juni, is echt nog een hele tijd. Maar aan de andere kant, wat zijn 10 maanden in een mensenleven? Niet heel veel. Het helpt denkik zeker dat ik altijd wel wat te doen heb, en dus ook niet veel tijd heb om na te denken.
Nu ga ik maar eens bezig met mijn kamer opruimen, want tja in 2 weken een grote rotzooi maken kan ik als geen ander:). Oh, en heb je mijn filmpje van New York nog niet gezien, dit is de link: https://www.youtube.com/watch?v=GuArrEKDTP4
Tot de volgende keer!
Liefs, Aniek
Eerste dagen in Amerika!
Hoi allemaal!
Daar ben ik weer, wauw wat is er de afgelopen dagen veel gebeurd. Ik heb meer gezien in deze afgelopen dagen dan dat ik ooit in mijn leven gezien heb. Op dit moment zit ik op de bank in Mesa bij mijn gastgezin. Het besef dat ik in New York ben geweest en dat ik al zulke geweldige dingen heb gezien is er echt nog niet. Ik kom op dit moment terug van de 1e keer kerk en heb al een aantal leeftijdsgenoten gesproken. Ze zijn hier allemaal echt super vriendelijk en vinden dat ik lang bent. Ja ik, ik ben lang Yes! Eindelijk ben ik het kleintje niet meer! Maar ik zal bij het begin beginnen;
Zaterdag en zondag had ik mijn afscheidsfeestje, het was apart, leuk, super gezellig, soms een beetje moeilijk en tja… apart. Gelukkig was het allemaal geen treurige bende maar was het ´gewoon´ gezellig. We hebben veel foto´s genomen voor de amerikaanse vlag en ook heeft iedereen in mijn afscheidsboek geschreven die mama als verassing voor mij heeft gemaakt, dinsdagavond dronk ik mijn laatste radler (die ga ik wel missen hier) onder de veranda met mijn ouders en broer. En woensdagnacht ging om 3 uur de wekker want om kwart over 6 moesten we op schiphol zijn. Na ingecheckt te hebben en nog even gepraat was het echt tijd om afscheid te nemen. Met de nodige tranen erbij kwam het besef toch even dat ik iedereen een hele tijd niet zal zien. Het was voor mij nog het moeilijkste om te beseffen dat je anderen veel ‘pijn’ doet door weg te gaan. Voor mij opent zich een heel nieuw avontuur, maar voor de rest is er een gat ontstaan wat zich voor 10 maand niet vult.
Na een vlucht van ruim 8 uur landden we in Newark. Mijn eerste stapjes in Amerika, woehoeew! Bij de strenge douane stond er een bewaker met een beker van dunkin donuts, echt Amerika dus. We waren met een groep van 12 mensen; Fabiënne, Babet, Michelle, Emily, Nikki, Jill, Annet, Susanne en Nienke zijn ook exchange students en Kayleigh en Manouk waren mee als begeleiders. Als eerste gingen we naar het hilton hotel, met zijn 4en lagen we op een kamer en ik deelde een bed met Fabiënne, zij zit heel dichtbij mij in Mesa, (ongeveer een halfuurtje). Na even opgefrist te hebben gingen we naar een typische amerikaanse shopping mall. Alles was gewoon zoo groot! Hierna gingen we pizza eten en hadden we vrije tijd erna, maar eigenlijk iedereen ging meteen naar bed.
Donderdag hadden we een heel druk programma, we zijn naar superveel dingen geweest. We begonnen met een kleine wandeling door central park, daarna gingen we onze lunch van uncle’s sam opeten in het Madison Square park en toen gingen we naar Chinatown. Ik heb nog nooit zoveel chinezen/japanners bij elkaar gezien. Hierna gingen we over de Brooklyn Bridge heenlopen, we wilden een foto maken met amerikaanse politieagenten maar die ‘leuke’ duitse begeleiders duwden ons weg omdat we door moesten lopen.Toen gingen we door naar het hardrock café en hebben daar gegeten, super apart om er zoveel foto’s van te zien en er dan gewoon zelf te zitten.Na ditliepen we over time square en dit was ook erg mooi! Ik zou er echt dagen kunnen zitten om alleen al te kijken naar alle verschillende mensen die er lopen. Als laatste gingen we naar de top van de Rockefeller Center. Het uitzicht daar, echt wauw… geen woorden voor. Het lijkt alsof je gewoon in een foto zit, het was zo apart en onbeschrijfelijk mooi om daar te zijn!
Vrijdag gingen we als eerste naar het 9/11 memorial, het was zo veel groter dan wat ik in het begin had verwacht! Het was indrukwekkend om daar te zijn. Daarna gingen we op een boot om onder andere het vrijheidsbeeld te zien. Ook daar hebben we mooie foto’s gemaakt ondanks de duwende chinezen. Toen zijn we gaan lunchen bij potbelly sandwich shop, het is een soort subway maar dan lekkerder. Hierna zijn we met de subway (nee niet het broodje:)) naar coney island gegaan. Hier was een soort kermis, daarnaast een amerikaanse boulevard en een strand. We zijn hier in 2 achtbanen geweest,na ditdeed mijn keel zeer van het geschreeuw… oeps.Na de achtbanengingen we naarhet strand, dus nu ben ik ook in de atlantische oceaan geweest! Toen ik daar stond had ik echt voor mezelf een besefje dat de wereld mooi is. Het uitzicht was er echt prachtig en ik had gewoon zoveel plezier met onze groep! Gewoon zo mooi, wauw... Na hier lang vrije tijd te hebben gehad was het alweer tijd voor diner, weer pizza. Aan de levensstijl hier kan ik wel wennen:). Na het avondeten gingen we met de bus naar time square. Helaas was er veel file, maar de sfeer zat er goed in en met de ‘mooie’ partymix van de duitsers gingen we helemaal los:’). Na wat vrije tijd op time square was het helaas alweer tijd om naar het hotel te gaan. Daar hebben we nog even nagepraat en was het tijd om afscheid te nemen van de groep. Dit was echt apart, we weten eigenlijk superweinig van elkaar maar omdat we een aantal dagen 24/7 met elkaar om zijn gegaan en één heel groot ding gemeen hebben wist ik gewoon dat ik ook hun zal gaan missen.
De volgende ochtend gingen we om 5 uur met de shuttle naar het vliegveld, om door te vliegen naar Phoenix. Met een raar gevoel zat ik in het vliegtuig, dat was alweer New York, ik had een paar geweldige dagen met een groep die ik na Amerika pas weer zal zien. En voor ons allemaal begon nu het echte avontuur, naar ons 'eigen huis' voor de komende 10 maand. Op het vliegveld stonden Mark, Michele en een aantal anderen ons met open armen te ontvangen. In Mesa hebben we meteen een aantal dingen geregeld zoals mobiel en huissleutel. Ook zijn we naar walmart geweest en na daar een rondje doorheen gelopen te hebben stond mijn stappenteller weer op 10000 hoger. Jeetje, wat is dat ding gigantisch groot! Als avondeten hadden we taco’s en ik ging vroeg naar bed, nog eens3 uur terug in de tijd en een aantal nachten met weinig slaap. Ik was echt doodmoe.
Zondag, vandaag dus was het een redelijk rustige dag. We hebben heel veel besproken over de regels hier, en ze zijn gelukkig heel soepel over alles! Ook zijn we natuurlijk naar de kerk toegeweest en hebben we nog een aantal andere kleine dingetjes gedaan. En daar zit ik nu dan, op een bank in Mesa bij mensen die ik nog maar net ken. 9 uur tijdverschil met Nederland. Uit mijn comfort zone ben ik zeker wel gestapt, en ik kan niet wachten op het hele grote avontuur wat mij nog staat te wachten!
Op mijn Facebook zelf zie je de foto’s van New York! Enik heb ook nog eenvideo video gemaakt. Deze staat op youtube: https://www.youtube.com/watch?v=GuArrEKDTP4
Als je het nou leuk vindt om mij te volgen tijdens mijn exchange year laat dan hier rechts je email achter. Zodat je altijd up-to-date bent!
Liefs, Aniek
Gastgezin op bezoek en geslaagd!
Ondertussen alweer meer dan een week geleden heb ik gehoord dat ik geslaagd ben! Superblij natuurlijk, want nu houd niks mij meer tegen om naar Amerika te gaan.
Voor degene die het nog niet weten, ik heb mij eind 2015 aangemeld bij travelactive om mijn droom waar te maken. Ik ga namelijk een highschool year in Amerika volgen! Sinds toen is voor mij het avontuur al begonnen, er moest heel veel geregeld worden maar nu, een half jaar later is ongeveer alles geregeld! Ik moet alleen 29juni nog naar het Consulaat van Amsterdam om mijn visum aan te vragen. Ik vertrek op 27 juli 2016 met een aantal andere Nederlanders naar New York. Vervolgens vlieg ik 30 juli door naar mijn gastgezin in Mesa, Arizona. (Dichtbij Phoenix)!
Ik heb ondertussen sinds eind februari al een gastgezin. Als student komje op een site te staan, en zo kunnen gastgezinnen je uitkiezen. Gemiddeld duurt dit proces voordat je een gezin hebt 3 maanden. Maar na 5 dagen werd ik al gebeld door travelactive, er was een gezin wat mij heel graag wilde, alleen het was een double placement. Dit houdt in dat je niet als enige 'exchange student' bij het gastgezin komt wonen, maar dat er ook nog iemand anders, uit een ander land er komt wonen. Hier moest ik eerst toestemming voor geven, nadat ik dit natuurlijk had gedaan begon het wachten. Ik zou ergens.. een keer.. aan het einde van de week teruggebeld worden. Dit duurde voor mij echt veel te lang. Maar toen een aantal dagen later, kreeg ik een berichtje via instagram van een Duits meisje. 'Sorry to bother you, but is it possible that you're going to do an exchange year together with another exchange student from Germany?' Toen ik dit las werd ik echt helemaal gek (op een positieve manier natuurlijk). In die dagen dat ik nog steeds niet werd gebeld, wist ik ondertussen al alles over haar en ik hoopte echt dat ik samen met haar bij een gezin kwam wonen. Zij haddus ook een telefoontje gekregen van haar organisatie, en ze hadden haar alleen verteld dat ze bij een meisje uit Nederland, genaamd Aniek, samen geplaatst was die van paarden hield. Met deze informatie heeft ze het hele internet afgezocht en mij gevonden.
Toen op een dag werd ik 's ochtends wakker gebeld door travelactive, met mijn slaaphoofd aan de telefoon werd mij de eerste informatie verteld. Ik kwam in Arizona in het plaatsje Mesa dichtbij Phoenix. Bij een man (Mark)en vrouw (Michele) zonder kinderen, en ze zijn 45 en 49 jaar oud. Ze houden heel erg van reizen, samen dingen doen,en werken allebei op een school. En inderdaad, ik kwam met het duitse meisje Romy waar ik dus al contact mee had. Vanaf toen heb ik heel veel contact met ze gehad en het leken me echt supervriendelijke mensen met humor.
Op een gegeven moment vertelden ze dat ze 23 dagen door Europa heen gingen reizen, en al mijn andere 'hostsisters' op zouden gaan zoeken (die er al eerder geweest waren).Meteen vertelde ik ze dat ze ook hier welkom zijn. En toen was dat afgesproken... Dus 7 juni kwamen ze hier. Van tevoren waren ik (en mijn moeder) echt heel heel heel zenuwachtig. Toen ging de deurbel... ik kreeg meteen een big american hug. En toen ik ze eenmaal sprak waren binnen 5 minuten al mijn zenuwen weg. Ze zijn zo aardig, en vriendelijk en vol met humor. We hebben samen geluncht en echt over vanalles gepraat. Ik had Mark en Michele ook gevraagd waarom ze mij hadden uitgekozen, toen vertelde Michele dat ik nog geen dag op de site had gestaan, ze had mijn profiel gelezen, en daarna zei ze heel lief 'Then I knew, this is my daughter'. Ze had meteen gezegd dat ze mij wilde hosten. En zo is dat dus ook gebeurd.
En over33 dagen is het al zover! Ik kan het nog steeds niet geloven dat ik dit echt ga doen. En ik ga er met een heel dubbel gevoel heen. Ik heb er echt superveel zin in om naar Amerika te gaan, Mark en Michele weer te zien, daar naar school te gaan, leven als een Amerikaanse voor een jaar, en wat van de wereld te zien! Maar ook weet ik dat ik het hier superveel ga missen, want ook hier heb ik een mooi leven met een heleboel mensen waar ik superveel om geef!
Wil je op de hoogte blijven van mijn avonturen in Amerika? Laat dan hier rechts je e-mail achter, dan krijg je een mailtje wanneer ik weer iets nieuws plaats!
Liefs, Aniek
