Springbreak!

Daar ben ik weer, weer terug van weggeweest. Het is nu alweer eind maart en over 2 maand ben ik gewoon al klaar met school, en zijn mijn ouders en broer hier. Ik heb ondertussen springbreak erop zitten en ik heb weer hele mooie dingen gezien!

Vrijdag na school gingen we onderweg, we reden die dag naar ergens buiten Los Angeles en verbleven daar die nacht. Zaterdag zijn we eerst naar Sequoia Park gereden, een park met hele grote bomen en de grootste boom van de wereld zegmaar. Stonden Romy en ik daar, dachten we dat we foto's bij de grootste boom hadden gemaakt, stonden we dus bij de verkeerde... tja soms zijn we toch echt nog even niet de slimste. Verder hadden we de Moro Rock trail gehiked, eerst een hike en daarna 350 traptreden op, maar het uitzicht was het zeker waard! We wisten trouwens niet dat daar nog sneeuw lag, dus we liepen er mooi in een tshirtje (het was alsnog best warm). 's Avonds laat kwamen we in San Francisco aan. We sliepen daar 4 nachten in een hotel aan het strand, mooi wakker worden dus. In San Francisco hebben we dus die dagen mooi rondgelopen en alle toeristische dingen gedaan, (foto's staan (bijna) op fb). Het was super lekker weer en we hebben over de Golden gate bridge gelopen, alcatraz gezien (helaas niet op geweest), over hele steile straten gereden, met de cable car, zonsondergangen gezien, lekker relaxen aan het strand, naar een zwart zandstrand geweest, naar een verlaten zwembad, naar pier 39, naar de painted ladies, naar de palace of fine arts, naar een japanese tea garden, en heel heel veel mooie uitzichtjes.

Op woensdag reden we van San Francisco weer terug naar Los Angeles soms hele stukken langs de kust. We zijn nog gestopt bij Malibu beach, en savonds nog even gekeken bij Griffith Observatory, helaas was het daar wel heel heel druk. De volgende ochtend gingen we walvissen kijken! Het was een 3 uur durende boottocht en we zagen in totaal 9 verschillende walvissen. Helaas hadden we de walvis die helemaal omhoog sprong natuurlijk niet op camera vastgelegd. Maar verder wel veel fotootjes van de rug en staart.. Verder die dag zijn we nog naar Venice beach en Santa Monica beach geweest. In Venice beach hing echt een hele leuke sfeer, er werden allemaal showtjes gegeven door mensen daar, en iedereen is daar gewoon happy. 's Avonds bij Santa Monica Pier zijn we wezen eten bij bubba gump shrimp (Van de film Forrest Gump, Romy was helemaal super blij). Verder hebben we de volgende dagen nog alle toeristische plekjes bezocht, nog een keer naar Venice beach, naar het Hollywood sign, over de Walk of Fame lopen, alle voetafdrukken van bekende mensen gezien, naar Beverly Hills, naar traveltown, naar LACMA, veel uitzichten, op het strand rondhangen, en onderweg naar huis op zaterdag nog naar Joshua National Tree park geweest. Helaas zijn we niet naar een van de bekende attractieparken geweest, want tja... niet werken en als exchange student leven betekent ook niet altijd even rijk zijn...

Dat was mijn hele springbreak volgens mij wel. De weekenden hier ben ik eigenlijk altijd bij vrienden en doordeweeks na school ook vaak. Afgelopen weekend heb ik trouwens een promdress uitgezocht! Nouja, eigenlijk heb ik er 2 en moet ik er nog eentje kiezen... Dat is hier wel echt een big deal in Amerika, ik stond dan ook al om 4 uur snachts in de rij voor een hele grote store die pas om 8 uur los ging... Ze hadden een hele grote actie waar de promdressen gratis waren... ja echt gratis... dus mooi eventjes 300 dollar bespaard! Verder sliep ik afgelopen weekend van zaterdag tot maandag bij Bri, dat weekend bestond uit: een auto wassen, uit eten, naar haar familie toe gaan, na sluitingstijd in een winkel zijn met mensen die je kent, in de zon liggen, een filmavond, sporten, en nog veel meer random dingen. En maandag moesten we samen naar school, en we waren natuurlijk te laat...

Vandaag duurt het nog precies 8 weken voordat mijn ouders en broer hier zijn. Daar ben ik toch ook wel heel erg excited voor! Maar ook niet... want ik laat hier straks wel een heel mooi leven achter. Ik denk wanneer ik terug ben dat alles als een droom voelde, aangezien de tijd ook echt heel snel voorbij gaat en ik nog steeds het idee heb dat ik niet in de werkelijkheid zit. Het ene uur denk ik echt nog 8 weken en dan eindelijk zie ik weer bekenden, en ik ben er klaar voor om naar huis te gaan! Maar het andere uur wil ik dat het allemaal nog lang niet voorbij was. Thuis is er alleen nog wel een minder leuk ding gebeurd... Sam onze Sint Bernard hond is helaas dood gegaan, zij was al oud, maar toch nog wel altijd heel erg blij, en had eerst ook verwacht dat zij het wel zou halen totdat ik weer terug ben. Maar de laatste dagen ging ze ineens heel hard achteruit, dus tja... dat is dan even een hele grote tegenvaller...

Liefs, Aniek

Update

Waar moet ik beginnen, ik ben erachter gekomen dat ik eigenlijk soms veel te druk ben om elke keer een blog bij te houden. Maar dit is eigenlijk alleen maar positief. In m’n laatste blog schreef ik over mijn mooie winterbreak trip. Het filmpje daarvan moet je ook echt even zien!

https://www.youtube.com/watch?v=-BqACgLEUiY

In deze maand is er alweer heel veel gebeurd, ik ben eigenlijk wel gewend aan het leventje hier en alles gaat wel z’n gang. Nog 91 dagen, en dan zijn mijn ouders en broer ook gewoon hier, echt heel apart om te beseffen. Aan de ene kant gaat de tijd supersnel voorbij, maar aan de andere kant denk ik soms ook, het leven is hier nu best normaal, en gewoon, heb ik hier nu niet alles al een beetje gezien? En ben ik er weer aantoe om mijn ‘echte’ leven te beginnen? (Ik heb soms nog steeds het idee dat ik gewoon een lange tv show aan het kijken ben, met ik als de hoofdrol) Oh! En op dit moment zit ik in de auto, met een very mooi uitzicht, want we rijden door de bergen, onderweg naar… Las Vegas!

Waar moet ik eigenlijk beginnen, als je het samenvat kan ik denkik zeggen dat ik elke dag genoeg dingen te doen heb, ik ga vaak naar de film met vrienden, heb sleepovers, gaan uiteten, naar Dutch Bros (ik krijg het nog steeds gratis omdat ik Nederlands ben!), shoppen, (ik ben wel echt broke na dit jaar), hiken met Amalie (de exchange student uit Noorwegen), weer naar een dance, het thema was decades. Ik ging samen met Lance, sommige hadden allemaal vet mooie outfits aan, en daar kwamen wij, een of andere 80s people. En ook op school heb ik nog steeds veel plezier!

Na de kerstvakantie is mijn rooster ook veranderd, best jammer dat ik uit sommige klassen moest, omdat ze maar 1 semester lang zijn… (ik had nooit verwacht dat government m’n favoriete klas zou zijn!!) Mijn 1e uur is nu ceramics, hier kan ik mooi een beetje wakker worden, het is basically gewoon een beetje dingen met klei maken. Het 2e uur heb ik nog steeds algebra, maar ik ben van leraar gewisseld, nu zit ik ook bij Bri in de klas! 3e uur is ook niet veranderd; drama, hier hebben we net onze 1e echte play gehad, het was een comedy, en ik had 1 van de grotere rollen. Ik had in het begin nooit verwacht dat ik dit zo leuk zou vinden! Het 4e uur heb ik multicultural languages, die klas vindt ik zelf echt leuk, het is een klas waar eigenlijk gewoon de verhalen van verschillende culturen worden verteld, en de lerares kan het zo vertellen dat zelfs de jongens soms een traantje wegpinken (ofzoiets). Dan lunch, en daarna economics, really easy, en hier vermaak ik me ook wel. En mijn laatste uur is nog steeds animal science. Ook was ik dit seizoen begonnen met track, maar hier ben ik helaas alweer mee gestopt, het is elke dag na school, en de groep was ook heel leuk. Alleen ik zat alweer met blessures, best vervelend… maar nu heb ik na school wel weer meer tijd om andere dingen te doen!

Vandaag en morgen ben ik in Las Vegas (morgen is het presidents day) daarna nog 3 weekjes school, en dan is het alweer springbreak! Hier gaan we (Mark, Michele, Romy, ik) naar San Francisco en Los Angeles, ook weer super veel zin in dus! Oh, en mijn vliegticket is ook geboekt, en op 9 juni sta ik weer met mn voetjes in Nederland!

Liefs, Aniek

(December video: https://www.youtube.com/watch?v=-BqACgLEUiY )

Trip of my life!

Waaaaaauwww, ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven. De hele reis die ik nu heb gemaakt is echt onvoorstelbaar. In 20 dagen ben ik in 24 staten geweest en 3 landen. Deze dagen vlogen voorbij en ik besef het me nog steeds niet dat ik dit allemaal heb gezien. In de 1e helft van mijn exchange year ben ik dus in totaal in 26 staten geweest. En in het land boven, en onder Amerika. Dat we alles met de auto hebben gedaan is misschien nog wel het meest crazy van alles. Zelf noemen we het de ‘Top to Bottom, Coast to Coast trip’.

We begonnen onze trip dus op 14 december na school. Deze dag hebben we vooral gereden, tot aan Albuquerque in New Mexico. Hier zijn we ‘snachts wezen slapen.

15 december zijn we helemaal vanuit New Mexico naar Springfield in Missouri gereden. We kwamen dus door Texas, Oklahoma, Arkansas en Kansas heen. We hebben onder andere op route 66 gereden, en ik heb gemeet met een exchange student! Ik wist dat Emily (we zaten in dezelfde New York groep) in Arkansas woont, en we kwamen er heel vlak langs. Samen met haar hostmom hebben we dinner gegeten en het was echt leuk om haar weer te spreken! (Wel kwamen we erachter dat ons Nederlands echt niet meer 100% is. We spraken Denglish volgens onze hostfamilys :’)

16 december reden we vanuit Missouri door naar Chicago in Illinois. In Missouri zijn we trouwens nog eventjes naar the St. Louis Arch geweest. In Illinois was het echt superglad, we zijn echt 20 ongelukken onderweg tegengekomen, en een auto botste bijna tegen ons aan, best scary dus. ‘s Avonds zijn we nog even Chicago ingegaan en hebben we onder andere de mirror bean gezien.

17 december reden we door Indiana naar Michigan toe. Eerst naar de stad ‘Holland’, hier voelde ik me echt even thuis! Mensen keken me wel raar aan toen ik vol enthousiasme foto’s aan het maken was voor de Holland-sign. Toen reden we door naar Ionia. We kwamen aan bij het huis van Michele haar stiefmoeder en vader. Michele was helemaal zenuwachtig want de familie wist niet dat we kwamen. En na elkaar 3 jaar niet gezien te hebben was het toch wel een heel mooi moment. Met de hele familie vierden ze hier kerst deze avond. Best overweldigend in het begin want ik was super moe van al het autorijden.

5 nachten zijn we in dit huis gebleven, en daarna nog 2 nachten bij grampa Dan (zo noemen ze hem). Binnen een paar dagen van zon, naar sneeuw was toch wel even een heel verschil. Ik heb het hier echt supergezellig gehad! We zijn er door de hele omgeving gereden, wezen sleeen, veel ijs gegeten ofcourse met dit fijne ‘warme’ weer, naar een iets geweest waar oudere mensen basically bij elkaar komen om te drinken (ik en Romy waren er maar heel even en werden toen gered door Meaghen en Anika, ook nichtjes). Naar een hele grote kerstwinkel gegaan (Bronners), naar een Duitse stad geweest, naar een graf van een overlevende van de Titanic geweest (best indrukwekkend), Sneeuwpop gemaakt, in de bikini in de sneeuw (I didn’t wanna be a chicken). En we zijn naar Detroit toegeweest, in de fisher building hebben Romy en ik even een kerstbal uit een boom gehaald en meegenomen, was wel een leuk souvenirtje hihi. Toch gek, je kent die mensen maar een paar dagen, en toch voel je je er al thuis, het is nog steeds onvoorstelbaar hoeveel mensen je ontmoet op zo een exchange year!

24 December was het tijd om Michigan te verlaten en weer door te gaan met onze reis. De dag voor kerst was het tijd om naar Canada toe te gaan! Over the Ambassador Bridge kwamen we Canada binnen, toen gingen we onderweg naar Niagara Falls. En dit was ook weer, tja, mooi! Dit had ik in het begin echt nooit kunnen geloven, wordt je als exchange student in Arizona geplaatst, en toen was ik ineens in Canada! Na ongeveer 7 uur in Canada geweest te zijn, kwamen we weer in Amerika. Toen waren we in de staat New York (2e keer dit jaar!) Langs de kust zijn we door Pennsylvania naar Cleveland (Ohio) gereden.

25 december, kerst! De typische amerikaanse kerst heb ik hier wel een beetje gemist, maar ik dacht eigenlijk alleen maar aan onze trip. In het hotel kregen Romy en ik ‘sochtends cadeautjes en na een mooi kerstontbijt hadden we weer een lange dag autorijden voor ons. Eerst door West Virginia, en in Lexington (Kentucky) zijn we gestopt om naar Abraham Lincoln zijn oude huis, en Keeneland te gaan. Die laatste is voor mij veel interessanter want dit is een hele grote Horse Track baan! Het is een van de grootste van de wereld. Eerst verwachtten we dat we er alleen langsheen konden rijden, en dat alles goed beveiligd zou zijn. Maar toen… stonden de hekken gewoon open en voor je het wist stond ik op de baan zelf! Ik voelde me wel heel illegaal en had echt het idee dat elk moment de politie kon komen. Op dit hele complex hebben we rondgereden en konden we alles zien zonder alle mensen. Nu kan ik ook zeggen dat ik daar ben geweest! ‘s Nachts hebben we in Knoxville, Tennessee geslapen.

26 december gingen we eerst naar de Great Smoky Mountains. Dit ligt op de grens van Tennessee en North Carolina. Het uitzicht was weer heel anders wat ik gewend was, we waren boven de wolken en hadden een supermooi uitzicht op de Bergen! Hierna door naar South Carolina, en Georgia, die nacht bleven we in Georgia.

27 December zijn we ongeveer de hele dag in Savannah geweest, hier zijn we weer naar vanalles geweest (ja, ik ben ongeveer alles alweer vergeten, maar kijk straks wel foto’s terug hihi). Naar de atlantische Oceaan op Tybee Island, een grote kerk, naar de plek waar Forest Gump op zijn bankje is opgenomen, allemaal kleine parkjes en een groot Fort. Dit was het ongeveer wel, ‘s avonds sliepen we in Jacksonville in Florida.

28 December waren we het meeste gedeelte in Florida. Ik denk dat dit mijn favoriete staat is, nouja of ik vind de stranden gewoon heel leuk. De zonsopgang hebben we gekeken op de Atlantic Beach, hier heb ik echt geen woorden voor. Alle foto’s beschrijven niet hoe mooi het was. (staan nu/straks op FB!) Na dit zijn we naar Pensacola Beach, op Santa Rosa Island geweest. Dit is een strand met wit zand (ik leek ineens heel bruin). Hier zijn we ook wezen zwemmen, ja echt, in december, in de Golf van Mexico, speciaal momentje! Oh wat is het leven toch mooi hier. Na 3 uur was het helaas tijd om weer verder te gaan, door Alabama en Mississippi kwamen we in New Orleans (Louisiana) aan. Ik was deze avond echt heel heel heel moe.

29 december zijn we de hele dag in New Orleans geweest. ‘s Ochtends gingen we eerst naar een bekende begraafplaats (dit komt in best veel films en TV series voor), hierna hingen we lekker de tourist uit in New Orleans zelf. Het is wel echt een Jazz stad! Overal wordt muziek gespeeld, en er hangt echt een leuke sfeer. Ehm, ja hier hebben we dus ook echt superveel gezien en deze avond sliepen we weer in hetzelfde hotel.

30 December reden we naar San Antonio in Texas, we zijn hier onder andere naar the Alamo geweest. (Iets geschiedenis, met een tja ehm ik weet zo niet, iets met een bekende battle als je het wil weten er is Google!) Romy en ik zijn hier ook even wezen winkelen. Ook hebben we de Riverwalk gelopen, en dat was het wel volgens mij.

Oudjaarsdag, die was voor mij wel even anders dan normaal! We zaten het grootste gedeelte in de auto onderweg naar El Paso in Texas. In El Paso was het eigenlijk ons plan om naar Mexico te gaan, maar de stad daar in Mexico is een van de gevaarlijkste van de wereld. Dus die hebben we maar even overgeslagen. Om 4 uur was het in Nederland nieuwjaar, hier werd ik gebeld door m’n nederlandse vriendjes en ik had echt het idee dat ik in 2 verschillende jaren leefde. Toen het voor mij Nieuwjaar was, was ik met mijn mams en paps uit Nederland aan het skypen. Ja, nieuwjaar was echt wel even anders.

Nieuwjaarsdag, 1 januari hadden we besloten om in plaats van naar huis te gaan, nog door te rijden naar San Diego (California), in eerste instantie zodat we het echt de Top to bottom, Coast to Coast trip te kunnen noemen. Want Top top bottom, Coast to Mesa klinkt toch niet:’). En ergens onderweg zijn we ook nog Mexico in geweest, nu wel. Terug naar Amerika deed mijn paspoort het niet, dus moest ik even meelopen. Erg handig dat ze mijn visa aan het scannen zijn, in plaats van mijn paspoort zelf….

2 januari, onze laatste dag. San Diego is ook een van mijn favoriete steden van deze trip! ‘s Ochtends keken we naar de zeehonden op La Jolla Cove, wat zijn die schattig! Verder zijn we nog naar Balboa Park geweest. En, de fitness moeders met hun baby’s in de kinderwagen is hier ook een feit:’). Ook zijn we nog naar Point Loma, en daarna naar de Coronado Beach op een eiland geweest. Pacific Ocean, jeej! Toen helaas weer de reis terug naar ons huis in Mesa.

Ja, dat was dan mijn hele trip. 20 dagen onderweg, en ik kan nu toch echt niet meer zeggen dat ik iemand ben die nergens heen is geweest! Een jaar geleden had ik hiervan alleen maar kunnen dromen. Ik merk nu wel echt dat ik van elk moment moet genieten, want het leven kan echt super mooi zijn. Zo even een inspiratie tekstje van Aniek haha. Nee maar echt, deze trip was echt onvoorstelbaar en ik ben nog steeds super dankbaar dat het voor mij een feit is dat ik dit heb kunnen doen!

Als je het youtube filmpje van November nog niet hebt gezien, hier is die:

https://www.youtube.com/watch?v=TF8JXOo1Wyc

En ik ben ondertussen druk bezig met het filmpje van December en Januari. Ook moet ik alweer naar school, en zie ik m’n vrienden weer dus er is een klein beetje vertraging.

___________________________________________________________

Even zodat jullie het weten, dit is een blog die ik al op 15 december geschreven heb. En aangezien de amerikaanse luiheid er bij mij ook een beetje bij in is geslopen, had ik hem nog steeds niet online gezet. En het was ook zonde, vooral voor mijzelf later, om hem helemaal niet te posten.

En de reis waar ik al heel lang naar uitgekeken heb is begonnen! Op dit moment zit ik in de auto ergens in New Mexico, ik was natuurlijk weer te laat om mijn blog nog thuis te schrijven, vandaar dat ik het nu maar eventjes zo doe.

Afgelopen 2 weken heb ik het heel druk, en ook weer heel mooi gehad! Ik ben naar een basketball en soccer games geweest. En ik had natuurlijk de grote activiteit, winterformal. Een week voor winterformal gingen we met z’n allen uiteten, spellen spelen, zitten bij het kampvuur en ga zo maar door. Deze avonden zijn zo amerikaans, en gezellig, als je zoiets meemaakt besef je even waar je het allemaal voor doet. Vorige week zaterdag hadden we winterformal zelf. Eerst ging ik samen met Bri (vriendin) naar iemand haar huis, die onze makeup en haar heeft gedaan. Daarna kwamen onze dates ons ophalen en gingen we foto’s maken (staan op facebook), dit gaat allemaal echt heel officieel. Wat ze hier allemaal doen voor een ‘gewone’ dance is echt niet normal. Toen we waren opgehaald door Tyler (mijn date) en Noah (Bri haar date), gingen we uiteten, en toen naar Caroline haar huis (zat ook in onze groep). We waren nu trouwens met 8 mensen omdat we de groep hadden opgesplitst en tussen 2 mensen was er boy-girl drama haha (waren eerst met 20). Tijdens de dance gingen we natuurlijk weer helemaal los ookal ken ik maar heel weinig liedjes. Na de dance gingen we weer naar Caroline haar huis toe, hebben we buiten een film gekeken. Lekker knus onder dekens met natuurlijk eten. Daarna werden we weer naar huis gebracht (door Tyler en Noah) en om half 2 was ik weer netjes op tijd thuis. Nog lekker na te genieten van de avond.

Ik ben dus 4 dagen eerder van school weggegaan, de laatste dag van 2016 op school, dat is toch wel heel apart. De eerste helft van het schooljaar is echt voorbijgevlogen. Bijna 5 maand geleden had ik dit nooit durven dromen, zo veel vrienden die ik heb gemaakt. Best bijzonder. Ik ben niet meer de exchange student die ergens mee heen gaat, omdat ik verder niemand ken. Nee, ik maak deel uit van de groep, en maak vrienden who will last a lifetime. Ik vond het al superjammer dat ik iedereen voor 3 weken niet zie, dat gaat straks in juni nog lastig worden op het vliegveld… Ik kan me niet voorstellen dat deze mensen 5 maand geleden onbekenden van mij waren. En ik wil hier op dit moment nog lang niet weg!

Maar nu even over mijn trip, gisteren na school zijn ze weggegaan en we gaan dus door 18 verschillende staten, onze trip ziet er zo uit: Arizona, New Mexico, Texas, Oklahoma, Arkansas, Kansas, Missouri, Illinois, Indiana, Michigan, Canada, New York, Pennsylvania, Ohio, Virginia, Kentucky, Tennessee, South Carolina, Georgia, Florida, Alabama, Mississippi, Louisiana, Texas, Mexico, New Mexico, Arizona

Oke ik tel nu 22 verschillende staten, of ik heb wat verkeerd gedaan, of het zijn er meer ;). En dus 3 landen, dit is wel echt de reis van m’n dromen. Ik realiseer me nog niet dat ik hier echt allemaal ga komen, en ik zie wel wat er weer allemaal op m’n pad komt!

Filmpje november:

https://www.youtube.com/watch?v=TF8JXOo1Wyc

Liefs, Aniek

Een maand later..

Hee allemaal,

Ondertussen ben ik hier alweer 4 maand, en heb ik al een hele tijd geen blog geschreven en hier is een reden voor. Ik heb de afgelopen maanden het super erg naar mijn zin gehad! Ik had echt de tijd van mijn leven. Soms leek het allemaal te mooi om waar te zijn, en op dit moment voelt het helaas soms ook zo…

Op 31 oktober is mijn oma in Nederland overleden. We wisten al wel dat ze ziek was, en dat dit dus ook zou kunnen gebeuren, maar dat het nu echt werkelijkheid is, is nog steeds onvoorstelbaar. Op dat moment was mijn hele leuke leven ineens weg. Alles kwam eigenlijk tegelijk binnen, ik miste thuis ineens, mijn familie, vrienden, leven, de omgeving, het eten, gewoon alles… Dan kan je je toch echt ineens heel alleen voelen. Tuurlijk heb ik mijn leven hier ook, en geniet ik er zeker van. Maar toch voelde ik me soms echt heel alleen. Je hebt het idee dat niemand je begrijpt. Ik dacht afentoe bij mijzelf, dit worden nog 7 lange maanden, geen zin meer om hier dingen te doen. Ik blijf wel op mijn kamer, en zit deze maanden wel bij mezelf uit. Als ik weer echt thuis ben pak ik mijn leven wel weer op. Maar dit idee was binnen een week toch ook wel weer weg. Afentoe komt het nog even bovendrijven, of voel ik me niet zo happy. Maar toch ga ik er helemaal vol voor, en geniet ik ook zeker van mijn leven hier!

Ik had er voor kunnen kiezen om een week terug te gaan naar Nederland. Stiekem wilde ik dit wel heel graag, maar aan de andere kant wist ik dat het niet goed voor mij zal zijn. 2 keer een hele lange vliegreis, als je thuis komt is iedereen verdrietig, ineens zie je je familie en vrienden weer. Dat zal echt heel apart voor mij zijn geweest. Ook had oma gezegd dat ze het goed vond dat ik hier bleef, dit was voor mij dan ook eigenlijk de doorslag.

Naast dit heb ik wel echt heel veel plezier gehad. Echt heel veel. De afgelopen weet niet hoeveel weekenden heb ik altijd wel wat te doen, na school ben ik ook best vaak met vrienden ergens heen, en ook op school heb ik het gewoon zo erg naar mijn zin! Ik heb Tyler voor winterformal gevraagd (het is een girl asks boy dance), en Lance en Winn hebben me hierbij geholpen, bruiloft van een oud-exchange-student die ook bij Mark en Michele heeft gewoond gehad, winkelen met vrienden, trick-or-treaten voor Halloween, pumpkin carving, paar keer naar de bioscoop, een dag naar Sedona, sleepovers, helpen met het organiseren van een marathon, thanksgiving, black Friday shopping, en ga zo maar door. Over 13 dagen is het alweer winterbreak voor mij, wat gaat de tijd toch snel. Na dit zit het 1e semester erop, en ga ik dus ook uit een paar klassen, dat is wel echt even huilen. Want ik wil nog helemaal niet bij m’n leuke vriendjes uit de klas. Wel heb ik als afsluiter nog Winterformal, in een groep van 20 mensen, yeaah!

Winterbreak kijk ik ook echt heeeel erg naar uit!! We gaan kerst vieren in Michigan, we gaan naar Canada, ook nog eventjes langs Mexico om nog een extra land aan mijn lijstje toe te voegen hihi, en ook kan ik na deze reis 18 staten aan mijn lijstje toe voegen. Over een droomreis te spreken…. Ja, hier kijk ik echt heel heel erg naar uit!

Als je het nog niet gezien hebt, ook van Oktober staat er weer een filmpje online. Maar je kan hem alleen op de laptop/computer zien, technologie van tegenwoordig…

https://www.youtube.com/watch?v=Q8QmtNpmefE

Dit was het voor nu wel!

Liefs, Aniek

Grand, Zion, en Bryce Canyon!

Hee allemaal!

Wat is mijn leven toch echt geweldig hier, ik zit op dit moment echt in een flow waarbij ik geniet van elke dag. Ik heb gewoon zoveel plezier, geen zorgen, en elke ochtend wordt ik weer wakker met volop zin in de dag! Een paar maand geleden had ik echt nooit verwacht dat ik zulke geweldige mensen zou ontmoeten, en dat ik hier zo mijn draai zou kunnen vinden. Op dit moment heb ik dan eigenlijk ook nog vrij weinig zin om na te denken over het hbo in Nederland. Of over dingen waar ik me later zorgen over zou kunnen maken. Ik leef echt gewoon heel erg in het nu, en ik, ik vind het heerlijk.

Vorige week had ik dus fallbreak (herfstvakantie) en ik heb zoveel gezien en het was zo mooi! We gingen dus naar de Grand Canyon en Zion Canyon. (Uiteindelijk zijn we ook nog naar Bryce Canyon geweest). Ik zal het proberen redelijk kort te houden want heb echt genoeg om te vertellen.

Zaterdagochtend zouden we dus om 9 uur weggaan onderweg naar de Grand Canyon (11 uur vertrokken we). Na iets van 3 uur rijden gingen we naar een grot toe. Hier was ooit lava doorheen gekomen en zo was deze grot ontstaan. Het was heel apart om het absolute donker te ervaren, zonder licht zag je letterlijk niks. Michele durfde niet dus we gingen met zijn drietjes (Mark, Romy en ik) Soms werd het heel smal en moest je kruipen. Na dit zijn we nog verder gereden en kwamen we in het begin van de avond aan bij de campground. Tent opzetten ging allemaal heel soepel (niet) en toen moest ik het luchtbed oppompen met een elektrisch pompje. Makkelijker kan het niet, tenzij je Aniek bij je hebt die totaal vergeet het pompje ook in het luchtbed te doen. Ik ben echt zo goed in kamperen! Na een hele koude nacht (10 graden, ik raak echt gewend aan het weer hier oeps!) Was het zondag.

Zondag gingen we ’s ochtends eerst naar de zonsopgang over de Grand Canyon kijken. Romy en ik hadden dus nog helemaal niks gezien, en toen ineens bamm was daar de Grand Canyon, wauw wat mooi. Verder zijn we op zondag met bussen naar allerlei plekken toe gereden en hebben afentoe even 3 kilometer gewandeld. Heel veel foto’s gemaakt natuurlijk en het is allemaal zo mooi! De Grand Canyon lijkt gewoon echt niet echt voor mij. Net alsof ik naar een greenscreen aan het kijken was. Dat het zo groot was, had ik echt nooit verwacht. Toen op gegeven moment hoorde ik een wel heel bekend taaltje achter me, dus mijn reactie was heel droog. Oh Nederlanders! Net alsof ze buitenaardse wezens waren haha. ’s Avonds keken we naar de zonsondergang, en bij ons kampvuur hadden we later ook nog smoares gegeten.

De volgende ochtend zijn Romy en ik met zijn tweeen een trail gaan hiken. We moesten er goed aan denken dat dit ons 4 tot 6 uur zou duren en dat je terug (omhoog) ongeveer 2 keer zo lang over deed dan naar beneden. We hebben die ochtend volgensmij iets van 8 km gelopen, of meer. We wandelen de South Kaibab Trial. Romy en ik waren dus een heel stuk naar beneden echt in de Grand Canyon gelopen. Op zulke momenten werd ik echt stil en vroeg ik me af hoe de natuur dat kan creëren. Het mooie was dat deze trail niet bekend is, en er dus ook bijna geen mensen waren! It took us 1.37 minutes to go down, daar hebben we geluncht en toen de zware tocht weer naar boven! En ik weet niet hoe, maar we deden er een uur en 17 minuten over. Jaja en dat voor iemand die uit het platte nederland komt! Ookal waren mijn beentjes wel moe haha. Ook liepen over die trail ezeltjes naar boven die goederen meenamen, zo cute. ’s Avonds onderweg naar de zonsondergang zaten Romy en ik in de truck, naast ons zagen we de Grand Canyon, en ookal was het koud, wauw ik had echt de tijd van m’n leven. Ik kan gewoon niet beschrijven hoe ik me op zulke momenten voel. Dat was volgens mij deze dag wel.

De volgende dag (dinsdag) gingen we eerst ‘sochtends foto’s maken bij het Grand Canyon bord en daarna gingen we naar een place waar je ook coogers tegen zou kunnen komen (zwarte panters), jammer genoeg hebben we deze niet gezien. Maar toen had ik echt de schrik van m’n leven! Ineens liep een vieze harige tarantula voor me, nou wat ben ik blij dat die niet in mijn tent was gekropen! Oja, ook trouwens heel leuk, op de camping liepen gewoon allemaal wilde dieren, reetjes, eekhoorns, elks, je bent dus echt in de natuur! Die middag zijn we nog naar een aantal uitzichtpunten gegaan en heb ik ook nog een tijd met Nederlanders staan praten. Hun wonen al 6 jaar in Amerika vanwege werk en wilden eigenlijk ook niet terug. Zij zeiden iets waar ik het helemaal mee eens was, alles is hier extremer, de cultuur, de mensen, de landschappen, de huizen, het eten, gewoon alles, (op een positieve manier). Die avond was het alweer onze laatste avond bij de Grand Canyon, nog een keer naar die mooie zonsondergang kijken en dan was onze tijd alweer voorbij! Wat ging het toch snel… We waren die avond Mark trouwens helemaal kwijt geraakt omdat Romy en ik weer overal door afgeleid werden, en dus compleet de verkeerde kant op liepen, ach de zonsondergang was toch overal mooi dus dat maakte niets uit!

Woensdagochtendvertrokken we al vroeg engingen we naar Zion Canyon, onderweg hiernaartoe reden we door hele mooie dorpjes heen waar de tijd al 50 jaar had stilgestaan. Het echte westerngevoel kreeg je hier, alles was hier zoveel ouder, en mensen leven daar echt op zichzelf zonder internet, dit was dan ook heel apart maar mooi om te zien. Eenmaal bij Zion ingecheckt te hebben zijn we met de bussen de omgeving een beetje gaan kijken. Ook dit was weer supermooi, en ik stond er echt versteld van hoe dichtbij het eigenlijk bij elkaar is, en hoe verschillend de landschappen zijn. Zion canyon is trouwens in Utah, dus nu ben ik weer in een andere state geweest. Deze woensdag hebben we eigenlijk best een rustige dag gehad, we hebben dan ook niet veel gewandeld.

De volgende ochtend stonden we alweer heel vroeg op, en toen zijn Romy en ik met zijn tweeën op pad gegaan. We hebben in de ochtend dus een heel stuk van Angels Landing gelopen. Deze wandeling staat in de top 10 van meest gevaarlijke trails van Amerika. Je moet je vasthouden aan kabels waaraan je je zelf op moet trekken, en je loopt soms op stukken van 70 cm breed en aan beide kanten zijn afgronden van een paar 100 meter. De afgelopen jaren zijn hier dan ook een aantal mensen overleden. Vanwege deze informatie leek het ons niet zo verstandig om helemaal naar de top te gaan, omdat iemand uit Nederland toch echt niet zoveel ervaring heeft met klimmen en hoogtes, oeps! Romy en ik zijn dus wel de eerste 2 stukken met kabels omhoog gegaan, maar alleen niet de laatste, dus niet helemaal tot de top. Stiekem best jammer, maar ik leef iniedergeval nog wel! Deze hike was wel echt vermoeiend omdat je telkens supersteil omhoog moest! Toen we weer terug waren hebben we nog 2 andere kleine wandelingen gedaan, langs kleine watervallen. En hierna zijn Romy en ik nog een riverwalk gaan doen. The Narrows wordt het ook wel genoemd. Het water was echt ijskoud en mijn gezicht op de foto’s was dan ook zeker heel spontaan en mooi! Later wenden we er wel aan, en daar hebben we dan ongeveer een uur in die rivier gelopen. Ik was echt mooi bezig daar, want ben echt 100 keer bijna gevallen, altijd net wanneer mensen keken… Na al deze hikes was ik echt uitgeput, ik heb die dag wel meer dan 20 km gelopen! ’s Avonds weer lekker bij het kampvuur gezeten (deden we elke avond) en de volgende dag was het alweer tijd om te gaan. In de bus op de terugweg naar de campground hadden we trouwens ineens een gesprek met echt 4 families wat Romy en ik hier sowieso nog moesten zien, omdat we nog maar één dag hadden, dit was wel heel grappig om te zien hoe fanatiek iedereen ineens werd en ze zaten echt zo van nee daarheen, nee daar!

Uiteindelijk was het dusalweer vrijdagen gingen we naar Bryce Canyon (op advies van 2 families), dit was ook weer zo mooi! Het landschap is echt heel apart (zoek maar foto’s op), en we hebben hier dan ook zeker weer genoten! Onderweg naar huis stopten we bij het Arizona sign, en daar stond ik nog als enige buiten de auto aangezien ik nog foto’s aan het maken was. Ik hoorde de truck wegrijden, en dacht dat ze dat als grapje deden… ookal reden ze wel best hard weg… Toen ik bij de truck kwam lagen M&M en Romy echt helemaal dubbel van het lachen en toen werd me dus vertelt dat Michele me vergeten was, en dan Mark heel hard stop! riep omdat ik nog buiten stond. Sond ik daar dus bijna helemaal alleen. Toen moest ik toch wel toegeven dat dit wel supergrappig was! Na dit gingen we nog naar HorseShoeBend, en je raad het al ook dit was weer super mooi! Hier had ik al veel foto’s van gezien, en het zag er echt precies zoals op de foto’s uit. Deze hike hebben Romy en ik ook met zijn tweetjes gedaan.

Eenmaal ’s avonds thuis gekomen was ik echt helemaal kapot. Alles deed au, en ik wilde het liefst zo snel mogelijk naar bed toe. Ik heb dus echt de vakantie van mijn leven gehad, en hier durfde ik alleen maar van te dromen van tevoren! Nu ik dit schrijf wil ik terug haha. Alle plezier die ik daar heb gehad, alle dingen die ik heb gedaan, machtig mooi gewoon!

Liefs, Aniek

Finally Fallbreak!

Hee allemaal!

Vandaag is het dan eindelijk zover! Fallbreak, en dat betekent morgenvroeg op vakantie naar de Grand Canyon en Zion Canyon!! Van te voren leek het voor mij nog zo onwerkelijk, ik, op de Grand Canyon? Ik naar Amerika? Ik naar New York? En na deze week heb ik dit gewoon allemaal al gedaan! Ik ben natuurlijk super op tijd om morgen naar de Grand Canyon te gaan (het is kwart voor 11 ’s avonds, komen net terug van walmart en mijn koffer is nog steeds niet helemaal ingepakt… wauw lekker bezig Aniek!) Ik zit hier nu op de bank met een gezichtsmaskertje op, op m’n huid nog even zacht te maken voordat we gaan kamperen… terwijl Mark Michele en Romy bezig zijn om hun dingen ook in te pakken.

Maar we zijn ongeveer bij 2 weken geleden, dinsdagavond was ik dus bij Bree thuis geweest en dit was supergezellig! Toen op woensdagavond hadden we een date van de kerk hier. We werden gevraagd of we aan een activiteit mee wilden doen. Gewoon doen. We werden dus opgehaald door een jongen van de andere kerk, deze zou jou dan meenemen op ‘date’ (in de kerk) en zo konden de jongens manieren leren over hoe ze moeten omgaan een date. Romy werd eerst opgehaald door een twaalfjarig jongetje (hij was 16), en toen ging de deurbel… dat was mijn date. Even een awkward kennismakingmomentje en hup de auto in. Ik had gelukkig een van de cuteste boys van iedereen en hij was ook super aardig! Nouja, ik had dus een hele gezellige avond. En ja… dit soort dingen doen de kerken hier? Waarom hebben ze dit niet in Nederland???

Donderdag vonden we (Brayden Lance en ik) dat we American Government toch niet zo goed kenden. (Leren is echt ons beste ding.. not) Na school gingen we dus naar Lance zijn huis en na even gestudeert te hebben was het tijd voor wat leukers. Ik ging voor mijn 1^e keer op een hoverboard! Geen een keer gevallen. Ook hadden ze een hele verzameling met geweren, en… een elektronische butler. Nou toen voelde ik me net een klein kind. Alexa de butler kon vanalles, muziek aanzetten, boodschappenlijstjes maken, etc. Daarna nog even eten bij panda’s (eten) en toen ben ik weer thuisgebracht.

Vrijdagavond was het weer tijd voor de footballgame en hier ging ik samen met Bree en Bailey heen, eerst natuurlijk even eten bij buritto express (had nu al 4 dagen niet thuis gegeten oeps..), en toen naar de game. De game was bij Mesa Highschool, onze grote rivalen, maar helaas hadden we (alweer) verloren. Eigenlijk heb ik maar 5 minuten van de game gezien, en verder was ik weer met nieuwe mensen aan het praten. Onder andere een groep jongens uit de Dominicaanse Republiek die professioneel baseballplayers hier zijn. Oke die zin klopt volgens mij niet maar idk haha. Sommige dingen klinken gewoon beter in het engels? En ik zit hier nog maar iets meer dan 2 maand… wordt nog wat! Maar ik had dus weer een topavond!

Verder was het weekend en de week erna best wel heel rustig en er is verder niet zoveel bijzonders gebeurd. Op school is iedereen wel ready voor fallbreak dus heel veel hebben we niet gedaan. Vandaag moesten we vertellen tijdens engels waarom we een goede vriend zouden zijn. Ik zei onder andere omdat ik aardig clumsy ben, domme dingen doe, en je dus altijd wel wat te lachen hebt. Waarop 3 vrienden meteen true op zeiden… zucht haha. Toen ik thuis kwam, kwam ik erachter dat ik mijn aerobics schoenen, en m’n sportkleren was vergeten. Na even nadenken was ik er bijna zeker van dat ik ze tijdens american government had laten liggen. Dus weer naar school toe, aan wat security guards gesmeekt of ik alstjeblieft eventjes naar binnen mocht gaan want ik had dit toch echt nodig! Kwam ik bij de klas. Zaten alle footballplayers daar, te kijken. Oke Aniek, gewoon zonder schaamte naar binnen lopen en je knalroze maat 35 nikeschoentjes ophalen en weer naar buiten. Soms zou ik wel willen dat ik wat minder vergeetachtig was, maarja nu heb ik wel weer een leuk verhaal te vertellen!

Oh, met de student uit Noorwegen heb ik trouwens nog steeds contact! Ze is echt superaardig en kan het zeker goed met haar vinden.

Ik ga maar eens even verder inpakken en ik ben erg excited voor de vakantie! Toen Mark en Michele zagen wat ik allemaal meenam keken ze zovan Aniek…. Why so much:’) Haha. Oh Michele en ik hebben trouwens een weddenschap dat ze een week lang geen dingen mag zeggen tegen mij zoals: ‘I didn’t choose you, I hate you, You’re such a ….’ Terwijl ik helemaal nooit een klein beetje irritant ben (sarcasm) hihi love you Michele. De trip voelt het voor mij een beetje als op een vakantie gaan op een vakantie? Nouja ook weer niet, ik weet niet. Het is gewoon zo gek, ik heb het gevoel alsof ik het leven van iemand anders leef. Ik heb nog steeds niet het besef dat ik hier zit. Maar wel is het geweldig mooi!

Oh, de vlog van september staat ook online mocht je het nog niet weten!

https://www.youtube.com/watch?v=846lAiPB4RA

Liefs, Aniek

Homecoming!

Hee allemaal!

Wat heb ik weer een mooie 2 weken gehad, vandaag zit ik 2 maand in amerika en wat gaat de tijd toch snel! Als eerste excuses voor mijn nederlands, ik heb nu al het gevoel dat het achteruit gaat. Ik vergeet soms woorden, moet er meer over nadenken, haal ze door elkaar en raak mn oosterse accent ook al kwijt. De dagen beginnen hier al iets normaler te worden, maar nog steeds begin ik elke dag met evenveel plezier! Vaak komen bij mij de momenten voor, dat ik voor mezelf besef dat ik het hier gewoon zo mooi heb!

Vorige week zaterdag had ik Julia uitgenodigd of ze met Mark en ik mee wilde gaan om een hike te doen. Dit keer gelukkig wel een makkelijke, en het was dan ook supergezellig! Best apart, dat ik een tijd geleden nog geen flauw idee had wie al deze mensen waren en nu heb ik het gevoel dat ik al een superlange tjid met ze omga. De zondag erna ben ik nog met Nathan en James mee geweest naar hun kerk, en ben ik daarna naar hun huizen geweest en hebben we ergens lunch gegeten.

De maandag erna was het pirate day. Dit houdt in, als je als piraat verkleed gaat naar Krispy creme donuts kreeg je per persoon 12 gratis donuts! Daar zaten we dan, met z'n 5en als ghetto pirates in de auto. We hadden mooie ooglapjes van papier, en haken gemaakt van bekers en aluminium folie. Na een half uur wachten bij de drive through hadden wij dan ook onze 60 donuts. Voor alles is hier trouwens een drive through, wil je geld pinnen of storten, dan ga je niet naar binnen maar natuurlijk door de drive thru bank. Welcome to America...

Volgens mij was de rest van deze week best wel normaal, nouja wat normaal te noemen is.

En toen had ik afgelopen weekend het weekend waar ik heel erg naar uit keek! Homecoming!!! Aangezien ik altijd laat met alles ben, moest ik 2 dagen van te voren nog een jurk kopen. Dus direct na school gingen we op pad, en 's avonds om half 10 waren we weer terug. Behalve een jurk, moest ik natuurlijk ook weer nieuwe schoenen kopen en nog wat andere dingen. Ik denk dat ik mezelf wel koopverslaafde mag noemen hier. Maar toen hadden we vrijdagochtend dus onze sportessemble of hoe je dat ook schrijft. De schoolspirit is echt geweldig. We hadden kleine wedstrijden waarbij de seniors tegen de juniors tegen de sophmores en tegen de freshman speelden. Ook waren er verschillende 'optredens' met dans cheerleading etc. Die avond ging ik met Tyler naar de footballgame, en daar waren ook nog wat andere mensen, en het was zoals altijd weer gezellig!
De volgende dag had ik toch nog besloten dat ik misschien andere schoenen onder mijn jurkje wilde... dus we gingen weer op pad. We waren bij een store waar alle hakken 10.88 waren! Hier ga ik zeker vaker naartoe, want ze hadden ook de kleine maten die voor mijn dwergenvoetjes geschikt zijn, ik helemaal happy dus. Mark vond het wel leuk als ik even wat halvermeter hoge hakken aan deed. Dus na een paar keer bijna mijn enkels gebroken te hebben, had ik toch wat mooie stappers gevonden. Toen snel naar huis om mij klaar te maken, Nettie had mijn makeup gedaan en toen op naar mesa art center om foto's te maken! We gingen met een groep naar homecoming, dus eerst werden de foto's gemaakt en hierna hoorden we naar een Sushi bar te gaan. Alleen 4 mensen waren de tickets vergeten, het was gigantisch druk op de weg, en parkeerplekken waren die avond ook moeilijk te vinden. Uiteindelijk hebben we de reservering maar afgebeld en zijn ergens pizza gaan eten. Toen was de dance en dit was toch wel eventjes anders in Nederland, maar toch heb ik het supergezellig gehad! Ook heb ik hier 'perongeluk' een andere exchange student uit Noorwegen ontmoet. (Ik stond al een tijdje bij haar, en toen kwam ik erachter dat ze ook een exchange student is). Ze lijkt me superaardig, en hebben gisteren bij elkaar gezeten met de lunch! Om half 11 was de dance al afgelopen, en al die calorieen die we er net vanaf gebrand hadden, moesten er natuurlijk ook meteen weer bij op. Of hoe je dat ook zegt. Maar we gingen dus naar ihop en hebben daar onze avond afgesloten. Om iets over 12 was ik keurig weer thuis en na nog even met mams en paps geskypet te hebben lag ik om half 2 eindelijk in bed.

Vandaag is dus mijn mijlpaal bereikt dat ik hier al 2 maanden zit! Het besef dat ik nu al bijna 1/5e deel van mijn exchange jaar heb gehad is dan ook best apart. Het gaat allemaal gewoon zo snel! Ook vandaag heb ik het weer supergezellig gehad op school, en na school ging ik met Bree en Lance eerst naar een soort vietnamese of chineze marketplace. Hier haalden we boba, wat echt superraar is, een soort smoothie met balletjes erin... Tja, dat was de beschrijving waar ik het maar mee moest doen haha. Ook verkochten ze in een van die winkels poten van elk dier, kippenharten en allerlei soorten raar vlees. Ook heb ik nog eventjes de buik van een beeld geaaid zodat ik geluk krijg in de rest van mijn leven! Yes! Hierna zijn we naar Bree haar huis toe gegaan en hebben we een beetje geleerd voor american government, gegeten en zijn we op de wii geweest. Even weer jeugdmomentjes.

Nu is het hier half 11 en wordt het maar eens tijd voor mij om naar bed te gaan, want morgen gaat de wekker weer vroeg! Te vroeg...

Op facebook heb ik trouwens ook weer nieuwe foto's geplaatst, dus mocht je ze nog niet gezien hebben... Ook komt er over een paar dagen weer een nieuw filmpje op youtube!

Liefs, Aniek

50 days in the USA

Hee allemaal!

Oke, we zijn ondertussen alweer meer dan 3 weken verder en waar moet ik in vredesnaam beginnen… als eerste weet ik dat ik vaker een blog bij moet houden, want er is zoooveel gebeurd en ik heb alweer zo super veel gedaan! Als je niet zoveel tijd hebt kun je deze blog beter een andere keer lezen!:) Hij is iets langer dan gepland haha. Het is echt onvoorstelbaar, 50 dagen ben ik hier nu al geweest, en heb nog geen moment spijt gehad van mijn exchange year! Voor iedereen die twijfelt over een exchange year, mijn advies is doe het! Het klinkt allemaal best eng in het begin maar als je er eenmaal inzit, gaat het allemaal veel te snel! ‘Time flies when you’re having fun’ neem ik op dit moment wel heel letterlijk.

Maar eerst maar even naar 3 weken terug. Ehmm.. heel misschien moet ik even mijn youtube filmpje terugkijken van augustus omdat ik alweer zoveel vergeten ben:’) . Ik vertel het niet precies in volgorde, maar gewoon de leuke dingen die ik heb gedaan, of wat in me op komt! Veel leesplezier!

Dus, ik heb dus nog 2 wandelingen gemaakt op de heerlijke vroege zaterdagochtend. Op .. augustus hebben we de North trail op de Forth McDowell mountain gelopen, toen we hiervan weer terugwaren leek ons (Romy en ik) het een goed idee om ‘eventjes’ de Lousley Hill op te lopen. Want tja uit de verte zag die er best klein uit. Waarschijnlijk was die 10 keer zo groot dan de hoogste berg in Nederland maar dat maakt niet uit. Na een heel tijd lopen, over rotsen klimmen, met een hand in een cactus vallen (ja dat overkomt ook echt alleen mij) waren we op de top. Kwamen we erachter dat we de camera waren vergeten, neeeeee, zo mooi daar boven aan, maarja geen foto’s helaas. We keken uit over een heel natuurgebied en een indianenreservaat echt heel erg mooi! En toen moesten we weer naar beneden… was toch wel even wat steiler… Mark en Michele stonden ons beneden aanwijzingen te geven waar we heen moesten. En na heel wat warmte en trillende knietjes verder stonden we weer veilig op de grond. De week erna wilden we een trail doen van ongeveer 1,2 mile, iets van 2 kilometer. Dit was een makkelijke trail, waar je heen en terug naar een bergtop loopt. Maar dat viel toch even tegen… Mark is halverwege teruggelopen. Maar ik, en Romy ook later, hadden de top bereikt!! Ik was wel echt kapot toen ik bovenaan stond, maar het was zeker de moeite waard! Wat is Amerika toch mooi. De terugweg ging een stuk makkelijker, maar toch, deze trail was wel echt een heel stuk langer dan 1,2 mijl? En toen stond onderaan het bordje ‘extremely difficult trail’, hadden we de heenweg natuurlijk niet gezein. Nou wat bleek hadden we de verkeerde trail gelopen, die alleen voor extreem gevorderde hikers was. Tja… was ook wel weer iets typisch om ons te overkomen. Wel was het even een mooie workout, en er liepen ook allemaal boys zonder shirts die het ook wel heel erg warm hadden. Ook wel een mooi uitzicht dus: ).

Nu even over school, ik spreek dagelijks echt met 30 mensen en het is echt geweldig (Ik ben erachter gekomen dat ik niet zo goed ben in namen onthouden). Wel moet ik er aan wennen dat school zoveel meer is dan alleen school. Sommige leven er volgensmij echt. Het is hier ook normaal om gewoon een uur, een uur?! voordat de school begint er al te zijn… Nou ik slaap dan liever eventjes hoor! Haha. De klassen die ik heb ben ik ook echt nog steeds heel erg blij mee. Ik ben nooit alleen, en ben al voor verschillende clubs gevraagd. Elke dag kom ik weer thuis met nieuwe verhalen, wat ik weer heb meegemaakt, en waar ik nu allemaal weer over heb gelachen. De schoolspirit hier vindt ik ook echt supergaaf, wij zijn als school echt één, en hebben het idee dat niemand ons kan verslaan. Ook vindt ik het zo mooi om te zien hoe iedereen hier echt zichzelf is, het maakt me daarom al een stuk minder uit wat andere mensen van me vinden!

Ze hebben hier ook Dutch Bro’s een soort koffie ding waar je koffie en thee kan halen. Oke goed verhaal, maar toen ik daar vertelde dat ik nederlands was kreeg ik het meteen gratis! Er zitten wel voordelen aan een exchange student zijn, heb al een baan aangeboden gekregen bij tacobell, kreeg er wat gratis eten, mensen laten je voor gaan, een gratis donut bij dunkin donuts etc. (Vanavond was mijn avondeten trouwens donuts, welcome in America)! . Oke ik dwaal weer af, maar daar nam Nathan me dus mee naartoe. Verder heb ik ook al superveel andere dingen gedaan met nieuwe vrienden! Pizza halen na school, rondrijden in de buurt, op een dubbeldate geweest (we gingen bowlen), ijs halen, naar een sodashop, naar de football games, volleybalwedstrijden kijken, en dit met allemaal verschillende mensen!

De kerk en het geloof hier is veel groter dan Nederland, maar op een positieve manier, iedereen praat er gewoon over en ik krijg ook vaak de vraag welk geloof ik heb. Ook ben ik door Nathan en iemand anders al uitgenodigd om een keer naar hun kerk toe te komen op een zondag. Gewoon als uitje.

Op de zaterdagochtend als we niet hiken ga ik hardlopen, om half 7 sochtends ren ik hier dus al over de straten, (anders veeel ste warm) Dit had ik in Nederland dus echt nooit gedaan, ben je niet trots op me mams? Wist je dat hardlopen hier heel gevaarlijk kan zijn? Heel even op mijn mobiel kijken, en toen viel ik… Knieën blauw, ellebogen kapot, handen kapot, armen kapot. Maar ik heb mijn mobiel wel gered, die is nog helemaal heel!

Afgelopen maandag was het trouwens Labor day! Mooi een dagje vrij van school dus. We gingen deze dag naar de Salt River, hebben wat mooie kiekjes geschoten, en hebben 2 keer een groep wilde paarden gezien! Mooi om te zien hoe zo een groep helemaal op zichzelf leeft, en echt een stukje wild is. Hier heb ik trouwens ook in mn engels klas mn essay over geschreven! Over het bestaan van de Salt River horses. Ik had voor het essay 48 van de 50 punten, dus een A! Oja, ook heb ik een grammatica test moeten doen voor mijn engelse klas, wat bleek mijn engels schrijven is beter dan veruit de meeste studenten hier! Even een bedankje aan alle engelse leraren in Nederland, jullie doen je werk goed.

Zaterdag 10 september heb ik echt een van de mooiste dagen van mijn jaar hier gehad. Ik had een verjaardag van Julia en we gingen met 8 andere meiden en 4 jongens naar de Saguaro Lake. Met z’n 13en in een auto van 8 kan hier ook gewoon, we moesten de drempels vermijden omdat we anders te zwaar waren haha. Op de lake gingen we dus met een boot, echt een hele mooie boot dat meer op. Vooraan de boot kon je met 4 mensen zitten, en achteraan met 10 ofzo. We vaarden, sprongen van de boot af, hadden mooie harde muziek op en zijn van cliffs af gesprongen. Vanaf de grond zagen de cliffs er niet zo hoog uit, maar toen ik daar boven stond was het toch even slikken. (best eng en lastig als je een camera in je hand hebt om die dan niet te bewegen.) En we gingen waveboarden, surfen en op een grote band achter de boot aan!. Ik had echt de tijd van mn leven daar! Wel schuurde mijn elleboog heel hard langs de rubberband, wat ik eerst niet door had, toen vond iemand bloed op de boot, en toen zag ik dus dat het mijn elleboog was. Na de birhtday party had ik om 3 uur een meeting met de exchange students, maar het was veel te gezellig en we waren de tijd een beetje vergeten dus die had ik gemist. Oeps!! Ach Michele zij wel dat ik waarschijnlijk een leukere tijd had daar, dan op die meeting.

Mijn geld kan ik hier ook wel goed kwijt, niet alleen het eten maar ook de winkels zijn groter! De Nike outlet is op dit moment wel mijn favoriet, mijn schoenen obsessie gaat hier vrolijk verder! Ook nog een leuk verhaaltje, ik raakte bij de forever 21 met een vrouw aan de praat van 24, ze wou mij hier wel aan een baan helpen, jammer dat ik niet mag werken… We hebben allebei elkaar even gevolgd op instagram, en zijn samen naar een aantal winkels gegaan. Zo makkelijk ontmoet je hier dus nieuwe mensen!

Dit waren zo een beetje wel de dingen die ik heb meegemaakt, en ik ga vanaf nu vaker een blog bijhouden! Nouja een poging tot. Want het is nu na 3 weken best verwarrend om hem te schrijven. Ik vind het trouwens heel leuk om reacties te lezen! (Hint hint) Heb ik toch nog wat Nederlands hier!

Liefs,

Aniek

Youtube vlog Augustus: https://www.youtube.com/watch?v=QrQxAwAhV6g